طراحی و ساخت نقش برجسته سفالین با الهام از نقوش البسه نقاشی شده ظروف مینایی قرن 6و7 هجری قمری

از ویژگی های بارز هنراسلامی در ایران، نقش مایه های تزئینی آن می باشد. عناصر تزئینی در تمامی هنرهای اسلامی متجلی بوده است و از جایگاه درخور توجه ای برخوردار است. سفالینه های مینائی قرن 6 و7 ه.ق نیز مجموعه ای غنی از نقش مایه ها و نگاره های تزئینی می باشد که توجه به جزئیات و از جمله تزئینات لباس پیکره های نقوش در ظروف از خصوصیات منحصربه فرد آن می باشد. در این پژوهش با نگاهی به سفالینه های مینائی و تأکید بر نقوش تزئین شده بر البسه پیکره های انسانی ظروف، طراحی و ساخت نقش برجسته سفالی مدنظر قرار گرفت که در آن با استفاده از ماده گل به دلیل قابلیت شکل پذیری بالای آن و انتخاب نقش برجسته برای ارائه هر چه بهتر نقوش بر روی آن بکار گرفته اند. به دلیل اهمیت این دوره ی تاریخی پژوهش حاضر توصیفی- تاریخی می باشد و در پایان می توان از این نوشتار این گونه استنباط کرد که با شناسایی نقوش مزین یافته بر پیکره های نقاشی شدهبرظروف مینایی و نحوه تحلیل و ترکیب بندی آن ها که بر پایه موازین خاص بر قرار بوده، در طراحی و ساخت سفال معاصر به گونه ای انجام گیرد که علاوه بر ماهیت و ویژ گی های بارز نقوش، آنها را با زندگی و سلیقه معاصر هماهنگ کرد. کلید واژگان: نقش برجسته، نقش مایه، نقوش لباس، ظروف مینایی، سلجوقی، ایلخانی